Μοσχοκάρυδο , ( myristica fragrans ). ID: 121-12

Το μοσχοκάρυδο είναι γνωστό ότι ήταν ένα πολύτιμο και δαπανηρό μπαχαρικό στην ευρωπαΐκή μεσαιωνική κουζίνα ως αρωματική ύλη, φάρμακο και συντηρητικό.

Στους ελισαβετιανού χρόνους επειδή το μοσχοκάρυδο πιστεύαν ότι αποκρούει την πανούκλα, η ζήτηση του αυξήθηκε και η τιμή του εκτινάχθηκε στα ύψη.Το μοσχοκάρυδο κυκλοφόρησε στο εμπόριο από τους άραβες κατά τη διάρκεια του μεσαίωνα και πολιτών στους Βενετούς υψηλή τιμή, αλλά οι έμποροι δεν ανακάλυψαν ποτέ την ακριβή τοποθεσία από την πηγή του κερδοφόρου εμπόριου του ινδικού ωκεανού και κανένας ευρωπαίος δεν ήταν σε θέση να συναγάγει την τοποθεσία της.Εκτός από τα φαγητά και τα ωραία αρώματα το μοσχοκάρυδο έχει και θεραπευτικές ιδιότητες πιο σημαντική από αυτές διαλύει τις πέτρες στη χολή.

Μαγειρικά :

Μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε σε σάλτσες με γάλα ή κρέμα γάλακτος (π.χ. μπεσαμέλ). Επίσης σε σάλτσες λεμονιού, ιδίως αν είναι δεμένες με αλεύρι ή κορν φλάουρ.

Επίσης μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε και σε σάλτσες ντομάτας.

Μπορούμε να φτιάξουμε μπολονέζ μόνο με μοσχοκάρυδο, ενώ ταιριάζει επίσης σε διάφορες κιμαδοπαρασκευές, κυρίως μπιφτέκια και ρολά κιμά. Επίσης, είναι τέλειο σε γιουβαρλάκια.

Ταιρίαζει πολύ στον πουρέ πατάτας αλλά και σε παρασκευές που τον εμπεριέχουν, όπως τα νιόκι, η αγγλική πίτα του βοσκού, πατατατόπιτες, πατατοκροκέτες κ.λπ.

Αρωματίζει τέλεια το σπανάκι είτε είναι στον ατμό είτε σοτέ είτε μαγειρεμένο σαν σπανακόρυζο. Ακόμη και σε σπανακοκεφτέδες μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε.

Ταιριάζει γενικά σε μαγειρέματα με γλυκά χόρτα, π.χ. χορτόσουπες, γιαχνιστά, τσιγαριαστά κ.λπ., στα οποία χαρίζει τη γήινη μοσχοβολιά του.

Επίσης, με το κουνουπίδι, την κολοκύθα, το καρότο και τα πράσα, ψητά, μαγειρευτά, σε πουρέ ή σε σούπα.

Σε πίτες όπως η κοτόπιτα, η πρασόπιτα, η κιμαδόπιτα. Σε σουφλέ με τυριά και χόρτα.

Σε κοτόπουλο ή χοιρινό με σάλτσες λεμονιού ή πορτοκαλιού.

Σε ανατολίτικα πιλάφια με ξερά βερίκοκα, σταφίδες, χουρμάδες και ξηρούς καρπούς (αμύγδαλα, φιστίκια κ.λπ).

Σε παρασκευές με αρνίσια συκωταριά (π.χ. στη μαγειρίτσα!)

Σε ψωμιά και αρτοσκευάσματα.

Στη ζαχαροπλαστική, το μοσχοκάρυδο μπορεί να χρησιμοποιηθεί αντί κανέλας (ή μαζί με αυτήν), π.χ. για πασπάλισμα κρεμών. Επίσης, σε παρασκευές με μήλο, μπανάνα, κολοκύθα (π.χ. γλυκιά κολοκυθόπιτα), σε μαρμελάδες, αλλά και σε σάλτσες και μους σοκολάτας.

Το «ξυλώδες» άρωμά του είναι έντονο και καθοριστικό για το φαγητό όπου χρησιμοποιείται. Επομένως, προσοχή στις ποσότητες.

Θεραπευτικά :

Ιδιότητες : Διαλύει τις πέτρες στη χολή, αντισηπτικό τον εντέρων, χωνευτικό, σε τυμπανισμό του στομαχιού και τον εντέρων, τονωτικό και γενικό ρυθμίσεις ρυθμιστικό του εγκεφάλου και του κυκλοφορικού, εμμηναγωγό, αρωματικό σε κακοσμία του στόματος.

Εξωτερική χρήση : Είναι ενεργητικούς ρευματικούς πόνους και Νευραλγίες των δοντιών.

Δραστικά συστατικά : Βούτυρο του μοσχοκάρυδου, μυριοτίνη , ολεΐνη , βουτυρίνη , παλμιτίνη , στεατίνη.

Τρόπος χρήσης : Φαγητό, έγχυμα , Εξωτερική χρήση ( βούτυρο μοσχοκάρυδου), αιθέριο έλαιο.

Παρενέργειες : σε μεγάλες δόσεις από 7 γραμ. και πάνω από το αιθέριο έλαιο του μοσχοκάρυδου μπορεί να σταματήσει την κυκλοφορία του αίματος,τα σημάδια τοξίνωσής του είναι παρόμοια με την τοξίνωση από οινόπνευμα. Γι’ αυτό δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιούμε εσωτερικά το συμπυκνωμένο αυτό λάδι.

Το μοσχοκάρυδο σε υπερβολική δόση παρουσιάζει παραισθησιογόνες ιδιότητες. Αν κάποιος καταναλώσει μεγάλη ποσότητα απότομα τού προκαλείται παραληρηματική μέθη.

Αν κάποιος πάρει ποσότητα 7,5 γραμμαρίων ή περισσότερο μπορεί να εμφανίσει σπασμούς και ταχυπαλμία.

Να μην χρησιμοποιείται σε θεραπευτικές δόσεις από τις εγκύους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.